[ Pobierz całość w formacie PDF ]

- To chyba nie jest legalne? - wtrąciła Herbina.
- Ależ jest - skłamał Don. Taką właśnie wyznaczono mu rolę. Ułagodziwszy
dyrektorkę, powrócił do komentowania. - Na boisko wychodzą medmagicy. Nie
martwcie się, ludzie, zawodnicy przeżyją - w słojach!
Trzy czwarte tłumu ryknęło śmiechem.
- Osobiście uważam, że to w bardzo złym guście  prych-nął Krwawy Baran.
235
- Gdyby Snajper był tutaj, wiedziałby, komu odjąć punkty - dodał wyniośle Lujusz
Malgnoy. Dopiero co odwiedził Larvala w szpitaliku i postanowił spisać go na
straty, inwestując w kolejnego klona.
Mecz trwał i zespół Z
lizgorybu nieco się uspokoił. Nawet zdziesiątkowany, zdobył
szybko trzy gole. Potem jednak drużyna Graffitonu umieściła przed swą bramką
niewidzialną palisadę z zaostrzonych pik. Po tym, jak kilku Slizgorybów nadziało
się na nie, Krwawy Baran nie mógł już dłużej wytrzymać. Zażądał przerwy,
wyskoczył z loży i podpłynął do Barry'ego.
- Hej, sędzio, to był faul  oznajmił.
- Niczego nie widziałem - odparł Barry.
- Oni też  odparł duch, wymachując zbiorem przepisów. - O, proszę, tutaj piszą:
Dwanaście (b): drużyna, która umieści przed swą bramką jakąkolwiek niewidzialną
przeszkodę, zostanie ukarana strzałami karnymi w liczbie ranionych bądz
zabitych
graczy przeciwnika.
- Pokaż to. - Barry zachował zimną krew. - To najnowsze wydanie? A niech mnie,
masz rację. - Za plecami Barana palanciarz Graffitonu mocował do mopa jednego z
graczy Z
lizgorybu magnetyczną minę. Barry dmuchnął w gwizdek. - Trzy karne.
Z
lizgoryb wykorzystał je wszystkie, a potem mina eksplodowała i niewielka czarna
dziura, która otwarła się w bramce Z
lizgorybu, nie tylko wessała ich bramkarza w
inną część galaktyki, ale pochłonęła także Wafla.
Zespół Graffitonu oszalał. Był to pierwszy gol, jakiego zdobyli w tym roku.
236
- Chyba dzieje się coś dziwnego.  Herbina zwęszyła znajomy przekręt.  Barry! 
krzyknęła.
- O co chodzi? - spytał Barry. -Jestem zajęty, porozmawiamy po meczu.
Na boisku został tylko jeden gracz Z
lizgorybu, ich Szukacz T. Granville Pfuj.
Mimo jego osamotnienia nie było szans, by ktokolwiek z Graffitonu wyprzedził w
locie tego asa, a już na pewno nie Szukacz Nigel. Prawdę mówiąc, Ni-gel spędził
niemal cały mecz, wisząc do góry nogami i przytrzymując się kolanami i pazurami
swego mopa.
- Dlatego właśnie mam plan  wyszeptał przed meczem do syna Barry. - Nige, nie
łap gicza.
- Nie ma obaw.  Nigel roześmiał się; już dawno nauczył się żartować ze swego
kiepskiego latania. - Ale czemu?
- Nie każ mi sobie tłumaczyć. To naraziłoby mnie na póz
niejszy proces. Po prostu
trzymaj się od niego z daleka.
Tak więc, choć złapanie gicza stanowiło jedyną szansę Graffitonu na wygraną,
wyłącznie Pfuj pomknął jego śladem.
- Pfuj znalazł gicza. Graffitoni niczego nie zauważyli  oznajmił z podnieceniem
Junior.  Zmusza Pfuja do niezłego wysiłku.
Tłum wstrzymał oddech, Herbinę ogarnęło złe przeczu-
cie.
- Ma go, Z
lizgoryb...
Nagle boiskiem wstrząsnęła potężna eksplozja, rozszarpująca Pfuja na strzępy.
Gdy jednak kurz opadł...
- Mam go!  krzyknął Nigel.
Przypadek sprawił, że oderwana ręka Pfuja, wciąż ściskająca giez, poleciała w
stronę Nigela. Nie zważając na jej
237
obrzydliwość, zanurkował ku niej na oślep i kończyna Pfuja wylądowała w
wyciągniętej dłoni Nigela.
- Graffiton wygrywa!  krzyknął Junior.
Tłum oszalał. Rozwścieczeni uczniowie Z
lizgorybu ruszyli do sąsiednich sektorów,
w swej frustracji waląc na oślep wszystko co się rusza. Krwawy Baran założył
miażdżący uchwyt na pustą czaszkę Ledwie Bezmózgiego Billa, podczas gdy jego
ofiara rytmicznie tłukła go w twarz wilgotnym móżdżkiem.
- Błe.  Nigel sfrunął na ziemię, upuścił rękę i natychmiast otoczył go
pierścień kolegów z drużyny.
Tymczasem medmagicy miotali się tam i z powrotem, zbierając strzępy
nieszczęsnego Pfuja.
Kiedy Barry wylądował, czekało go mniej ciepłe przyjęcie.
- Przypuszczam, że uważasz to za zabawne - warknęła Herbina.
- Tak - odparł Barry.
- Kilkunastu uczniów Z
lizgorybu nie żyje, kilkunastu innych resztę życia spędzi
w słojach ze słoną wodą. A wszystko z powodu durnego meczu?
- Herb, widziałaś minę Nigela? - spytał Barry. - W tej chwili dla niego to coś
więcej niż gra. - %7łona odrobinę zmiękła.  Poza tym  dodał - daj spokój, to [ Pobierz całość w formacie PDF ]